Łokieć tenisisty to powszechna dolegliwość bólową, która dotyka nie tylko sportowców, ale również osoby wykonujące powtarzalne ruchy ręką. Kontuzja ta polega na przeciążeniu mięśni i ścięgien prostowników nadgarstka, co prowadzi do bólu oraz dyskomfortu w okolicy łokcia. Objawy obejmują ból promieniujący do przedramienia oraz trudności w wykonywaniu codziennych czynności. Czynniki ryzyka to m.in. intensywna aktywność fizyczna oraz praca wymagająca powtarzalnych ruchów.
Zachowawcze metody leczenia
Zachowawcze metody leczenia łokcia tenisisty stanowią pierwszy krok w terapii i obejmują różnorodne podejścia. Odpoczynek od aktywności powodującej ból jest kluczowy, aby umożliwić regenerację tkanek. Stosowanie lodu na obszarze objętym dolegliwościami przynosi ulgę poprzez zmniejszenie stanu zapalnego i bólu. Leki przeciwbólowe oraz przeciwzapalne, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), odgrywają istotną rolę w łagodzeniu objawów, jednak długotrwałe ich stosowanie może prowadzić do działań niepożądanych.
W ramach rehabilitacji wykorzystuje się różne techniki, takie jak fizykoterapia i terapia manualna, które pomagają złagodzić objawy łokcia tenisisty. Leczenie obejmujące ćwiczenia terapeutyczne ma na celu wzmocnienie mięśni oraz poprawę elastyczności stawów, co może zapobiegać nawrotom problemu. W przypadku braku poprawy po zastosowaniu metod zachowawczych lekarz może rozważyć inne opcje terapeutyczne, takie jak iniekcje czy zabiegi chirurgiczne.
Inwazyjne metody leczenia
Gdy metody zachowawcze nie przynoszą efektów, lekarze mogą sięgnąć po bardziej inwazyjne techniki. Jedną z nich są zastrzyki z kortykosteroidów, które wykazują działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Stosuje się je w przypadku silnego bólu, który utrzymuje się pomimo innych terapii. Innym rozwiązaniem jest terapia osoczem bogatopłytkowym (PRP), polegająca na wstrzykiwaniu do tkanki łącznej pacjenta preparatu bogatego w płytki krwi. Metoda ta przyspiesza proces gojenia oraz łagodzi ból. Zastrzyki te są szczególnie zalecane dla osób aktywnych fizycznie oraz gdy ból utrudnia codzienne funkcjonowanie. Należy jednak pamiętać o potencjalnym ryzyku powikłań, takich jak infekcje czy uszkodzenia naczyń krwionośnych.
